Miskraam

Informatie met betrekking tot een miskraam

Inleiding

Deze folder geeft informatie over een miskraam in de eerste 16 weken van de zwangerschap. Wij hopen dat deze folder u goed informeert. Mocht u naar aanleiding van deze folder nog vragen hebben belt u ons dan gerust.

Wat is een miskraam?

Een miskraam is het verlies van een niet levensvatbare vrucht. Vaginaal bloedverlies of buikpijn zijn meestal de eerste tekenen van een miskraam. Het kan ook zijn, dat wij tijdens het echo onderzoek vaststellen dat u een miskraam krijgt. De placenta blijft nog enige tijd leven en daarom bent u naar uw idee nog ‘zwanger’. Uiteindelijk zal 1 op de 10 zwangerschappen eindigen in een miskraam. Meestal wordt een miskraam veroorzaakt door een fout die optreedt bij de bevruchting. Dit geeft een ernstige chromosoomafwijking in de vrucht, waardoor het niet levensvatbaar is. De natuur vindt als het ware een oplossing, het groeit niet verder en het lichaam stoot het af. Vaak gaat het om niet erfelijke afwijkingen, zodat er geen gevolgen zijn voor een volgende zwangerschap.

Een miskraam kan op 2 manieren plaatsvinden:

- afwachten tot de miskraam spontaan optreedt;

- curettage, waarbij onder narcose het zwangerschapsweefsel wordt verwijderd.

Verschijnselen en verloop bij een miskraam

Vaginaal bloedverlies of buikpijn zijn vaak de eerste verschijnselen van een miskraam. Het patroon, de duur en hevigheid kunnen verschillen. Over het algemeen is het in de eerste week het hevigst. De dag waarop de vrucht loslaat en uitgestoten wordt verliest u het meeste bloed, een groot maandverband vol bloed om de 2 a 3 uur en is de buikpijn het ergst. De dagen ervoor heeft u meestal een klein beetje bloedverlies. U kunt grote bloedstolsels verliezen met een donkere kleur en gladde vorm, soms zo groot als een ei. De pijn is als menstruatiepijn of weeën en kan uit stralen naar de rug of bovenbenen. Warmte kan de pijn verminderen, zoals een warme kruik, douche of bad. Neem gerust pijnstilling in zoals paracetemol of iets sterkers zoals bijvoorbeeld nurofen.

De uren nadat u de vrucht bent verloren, verminderen bloedverlies en buikpijn. Bij de helft tot driekwart van de vrouwen vindt uitstoting van de vrucht plaats binnen een week nadat het bloedverlies is begonnen. In de meeste gevallen is de vrucht niet aanwezig of herkenbaar als een klein mensje, maar worden bloedstolsels met een vruchtzak gezien. De vruchtzak is herkenbaar als een met vocht gevuld blaasje met een vliezig omhulsel, dat gedeeltelijk met roze vlokken is bedekt. Als de vrucht uitgestoten wordt, is deze meestal kleiner dan hoort bij de duur van de zwangerschap, omdat het al eerder met groeien is gestopt. Wanneer de hele vrucht is uitgestoten, nemen het bloedverlies en buikpijn geleidelijk af en voelt men zich opmerkelijk beter. Wanneer de vrucht niet geheel is uitgestoten, zullen het bloedverlies en buikpijn vaak even ophouden, maar daarna weer terugkeren.

Onderzoek

Indien de vrucht, het bloed of de stolsels kunnen worden opgevangen in een bakje, kan de verloskundige (of huisarts) dit bekijken. Er zal worden gekeken of de miskraam voltooid is. Probeer ook, indien u veel bloed verliest, de maandverbanden te bewaren, zodat er beoordeeld kan worden of dit teveel is. Op basis van uw bloedverlies en algemene gesteldheid, zal uw verloskundige bepalen of het natuurlijke verloop afwachten verstandig is.

U moet 2 keer per dag uw temperatuur controleren.

U moet contact opnemen met uw verloskundige als:

- u teveel bloed verliest: u voelt zich duizelig worden, u heeft het gevoel alsof er een kraantje openstaat of u

heeft al een ½ liter bloed opgevangen;

- u extreem veel pijn heeft;

- bij koorts ≥ 38 °C;

- bij ongerustheid.

Meestal verloopt een miskraam spontaan, zonder complicaties. Het natuurlijk verloop afwachten heeft de voorkeur boven medisch ingrijpen. Het beleid van de verloskundige is hierop gebaseerd. Er wordt meestal een week afgewacht. Hierdoor kan 40% van de curettages worden voorkomen. Bespreek uw voorkeur met de verloskundige, weeg de voor- en nadelen tegen elkaar af en neem een paar dagen bedenktijd.

Lichamelijk herstel

Het lichamelijk herstel na een spontane miskraam of een curettage is meestal vlot. Gedurende 1 tot 2 weken is er nog wat bloedverlies en bruine afscheiding. Nadat het bloedverlies is gestopt, is het lichaam voldoende hersteld om weer opnieuw zwanger te worden. De menstruatie komt na ongeveer zes weken weer op gang, maar dit kan ook een paar weken eerder of later. Uit onderzoek blijkt, dat de helft van de vrouwen na een miskraam binnen 4 maanden weer zwanger is. Als u snel weer zwanger wilt worden, raden we u aan om door te gaan (of te starten) met het slikken van foliumzuur. U kunt weer vrijen als het ergste bloedverlies achter de rug is. (meestal 4-5 dagen na het loslaten.)

Emotioneel herstel

Voor veel vrouwen is een bloeding in het begin van de zwangerschap moeilijk, omdat dit veel onzekerheid met zich meebrengt. Als de miskraam eenmaal is vastgesteld met echoscopisch onderzoek, kan er naast het verdriet ook opluchting aanwezig zijn. Er komt een einde aan een onzekere periode. Als u nog geen buikpijn of bloedverlies had, overheerst waarschijnlijk eerst het ongeloof over de vastgestelde miskraam. U kunt het vruchtje begraven op een speciale plek of een aandenken bewaren in de vorm van een echoafbeelding. Als de heftige gevoelens van emotie afnemen, kunt u langzaam weer bepaalde activiteiten oppakken die afleiding geven.

Nagesprek

U kunt een week na de miskraam telefonisch contact hebben met uw verloskundige. Het is geheel afhankelijk van uw eigen behoefte. Als u weer opnieuw zwanger bent, kunt u zich de eerste tijd bang en onzeker voelen, maar ook blij. Deze gevoelens zijn heel normaal. U kunt eventueel eerder een echo laten verrichten. Meestal verloopt een volgende zwangerschap goed.

Een miskraam kan diepgaande emoties geven. Er komt een abrupt einde aan alle plannen en fantasieën over het verwachte kind. Een klein deel van de vrouwen heeft al een voorgevoel gehad dat het niet goed zat. Het verdriet zal het grootst zijn in de eerste 4 tot 6 weken en verminderen meestal na 3 tot 4 maanden. Er kan ook schuldgevoel, ongeloof, boosheid, leegte, falen van het lichaam of jaloezie naar andere zwangere vrouwen ontstaan. Stop uw gevoelens niet weg of ontken ze, er is tijd nodig om alles te verwerken. De vraag waarom u dit is overkomen en waarom het misging houdt u wellicht bezig. De oorzaak van een miskraam is meestal een aanlegstoornis van de vrucht. Een gezondere levenswijze had dit niet kunnen voorkomen. Roken en alcohol kunnen de kans wel licht verhogen. Realiseer u dat de buitenwereld meestal niets ziet aan u. Dit maakt het moeilijk om uw gevoelens te delen. Zowel steunende als kwetsende reacties kunnen voorkomen. Ieder verwerkt het verlies van de zwangerschap op haar of zijn eigen manier. Uw relatie kan ook onder druk komen te staan. Probeer hier samen over te praten en geef elkaar de ruimte en tijd om het verlies te verwerken. Eventuele andere kinderen uit het gezin kunnen betrokken worden door op een open en eenvoudige manier over de miskraam te praten.